"گمانم که شه، نانوازاده است‌، بهای ته نان به من داده است"
سالهاست که بدون هیچ چشمداشت و با دستان خالی و با گمنام ترین بازیکنان شهر، پا در میدان نابرابر گذاشته ایم.
گله نکرده ایم چون به کارمان ایمان داشتیم و شکایتی نکردیم چون نان بازو خورده ایم.
اما همیشه نجابت کافی نیست!
و همواره سکوت نشانه فریاد نمی‌باشد.! اوج بی‌احترامی‌به تیم فوتبال فاطمیه که دوسال پی در پی قهرمان لیگ‌برتر کاشمر شده است؛ گرفتن کاپی است که ارزش مالی ۵ هزارتومانی دارد و پاداش ما اخذ چند کاغذ به عنوان یک حکم‌قهرمانی است که مهر ریاست اداره ورزش و جوانان را هم ندارد.
جالب اینجاست آن را هم با مراجعه تحویل بگیریم. نه جشنی! نه مراسمی! اگر نمیتوانید بگویید؟؟! کار‌ را باید به کاردان داد!
لااقل هیات‌های قبلی در مراسم پایانی مسابقاتی چون جام رمضان، جام قهرمانی تیمها را با حضور تماشاگران اهدا می‌کردند مراسمی‌برگزار می‌شد!
مسئولین دعوت می‌شدند!
فاطمیه به کدامین گناه مورد ظلم واقع شده است؟! نمی‌دانیم!! حاشا و کلا که در فوتبال شهر چه میگذرد
من الله توفیق